شیوه ساسانیان برای آرایش کردن ردیف ها با نقوش، تضادو آدرس مسجد توفیق مشهد مغایرت با تزئینات معماری اسلامی داشت. ولی به طور غیر بدون واسطه تداوم یافت، قندیل های دکوری مثال هایی از این مفاد میباشند. محراب در معماری جمهوری اسلامی ایران از ورود اسلام تاکنون، با مصالح و طرح های متنوعی تاسیس شده است. مثل سنگ، گچ، چوب، کاشی و خشت. در قرن ششم هجری اکثر آنان گچی بودند، با کادری مستطیلی که دو طاق نمای قوسی تیزه دار در داخل آنها قرار داشت.
در دو طرف طاق ها، دو ردیف با سرستون می گذاشتند. صورت کلی محراب هایی که با کاشی شغل گردیده اند در واقع الگوبرداری از گونه های گچی و سنگی محراب میباشد. که معمولا رزرو مسجد توفیق مشهد مسطحند، متشکل از طاق نما، ردیف و کناره های کتیبه دار با نقوش اسلیمی اند. در سده هفتم هجری عمل گذاشتن قطعات کاشی سنتی در تزئینات فرنگی و داخلی بناها، ترویج متعددی یافت.
تزئینات گچبری آنها عمدتا از نقوش عربی، هندسی و کتیبه ها درست شده میباشد. یک کدام از خصوصیت های بصری طرح محراب های گچ بری ایلخانی، “کتیبه های دکوری” میباشد که به صورت وسیع ای به مدل ها و گونه های متفاوت جاری ساختن گردیده است. کتیبه ها به عنصرها اساسی تزئینات مسجد در عصر ایلخانی، تبدیل شماره مسجد توفیق مشهد گردیده اند.
بسطام مثال ای بی نقص میباشد که پیاده سازی آن ها به مدل کتیبه میباشد. شاید التفات خوشنویسی در قرن هفتم و هشتم هجری، یا این که انبوهی از خوشنویسان حرفهای، مانند: یاقوت مستا سامی، سبب جلوه بیشتر خوشنویسی و توسعه کاشی نوشته مذهبی در تزئینات بناها خواهد شد. از خط کوفی پیشتر در تزئینات معماری اسلامی در قرن چهارم مستعمل مسجد طالقانی مشهد میباشد.
شیوه ساسانیان برای آرایش کردن ردیف ها با نقوش، تضادو آدرس مسجد توفیق مشهد مغایرت با تزئینات معماری اسلامی داشت. ولی به طور غیر بدون واسطه تداوم یافت، قندیل های دکوری مثال هایی از این مفاد میباشند. محراب در معماری جمهوری اسلامی ایران از ورود اسلام تاکنون، با مصالح و طرح های متنوعی تاسیس شده است. مثل سنگ، گچ، چوب، کاشی و خشت. در قرن ششم هجری اکثر آنان گچی بودند، با کادری مستطیلی که دو طاق نمای قوسی تیزه دار در داخل آنها قرار داشت.
در دو طرف طاق ها، دو ردیف با سرستون می گذاشتند. صورت کلی محراب هایی که با کاشی شغل گردیده اند در واقع الگوبرداری از گونه های گچی و سنگی محراب میباشد. که معمولا رزرو مسجد توفیق مشهد مسطحند، متشکل از طاق نما، ردیف و کناره های کتیبه دار با نقوش اسلیمی اند. در سده هفتم هجری عمل گذاشتن قطعات کاشی سنتی در تزئینات فرنگی و داخلی بناها، ترویج متعددی یافت.
تزئینات گچبری آنها عمدتا از نقوش عربی، هندسی و کتیبه ها درست شده میباشد. یک کدام از خصوصیت های بصری طرح محراب های گچ بری ایلخانی، “کتیبه های دکوری” میباشد که به صورت وسیع ای به مدل ها و گونه های متفاوت جاری ساختن گردیده است. کتیبه ها به عنصرها اساسی تزئینات مسجد در عصر ایلخانی، تبدیل شماره مسجد توفیق مشهد گردیده اند.
بسطام مثال ای بی نقص میباشد که پیاده سازی آن ها به مدل کتیبه میباشد. شاید التفات خوشنویسی در قرن هفتم و هشتم هجری، یا این که انبوهی از خوشنویسان حرفهای، مانند: یاقوت مستا سامی، سبب جلوه بیشتر خوشنویسی و توسعه کاشی نوشته مذهبی در تزئینات بناها خواهد شد. از خط کوفی پیشتر در تزئینات معماری اسلامی در قرن چهارم مستعمل مسجد طالقانی مشهد میباشد.