بنای امامزاده در نگاه کلی از دو مسجد که هر آدرس مسجد توفیق مشهد دو به حرم امامزاده در نصیب میانی منتهی میگردند، درست شده میباشد. یک حرم هشت ضلعی که دارنده سردابی در بخش زیرین میباشد، درین سازه وجود داراست که در طول صفویه تشکیل شده، البته بنای مهم آرامگاه در طی قاجاریه تاسیس گردیده و پیشرفته میباشد.
در‌حالتی که به در ورودی امامزاده بنگرید، ۸ بیت شعر دقت شما‌را به خویش جلب خواهد کرد. در‌این شعرها، اسم فتحعلی فرمان روا به وضوح نام برده و این نکته را میرساند که‌این آرامگاه در طی این فرمان روا قاجاری ایجاد شده است. ولی از توصیفاتی که در «مجله خاطرات عزیزالسلطان» آمده، می‌قدرت اخذ که‌این سازه در طی قاجاریه، یک رزرو مسجد توفیق مشهد شیروانی به رنگ سبز نیز داشته میباشد که اما اکنون دیگر نیست.
گام به باطن این آرامگاه و فضای معنوی زیبای آن که بگذارید، ضریحی معمولی در مقابل چشمان شما عرض اندام خواهد کرد. این بارگاه که به بارگاه جعفری آوازه داراست، ارتفاع و عرضی به ترتیب موازی با ۲٫۵ متر و ۱٫۳۰ متر داراست. درصورتی که بر روی میله‌های این بارگاه مکان خالی پیدا نکردید، تعجب نکنید؛ چون اشخاص بخش اعظمی در زیارت از این امامزاده به بارگاه آن دخیل می بندند و شاید این شغل تبدیل به یکی آداب زیارت از این زیارتگاه نیز گردیده‌است.
یک روزنه آهنی در کناره شمال شرقی این بقاع مشهود است. این روزنه در واقع به نصیب سرداب گشوده میشود. پیکر مطهر حضرت امامزاده داوود درین سرداب مدفون گردیده‌است.این سازه هم‌در شماره مسجد توفیق مشهد حال حاضر در مالکیت سازمان اوقاف و کارها خیریه میباشد و به‌تیتر یکی جاهای جذاب استان طهران، در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۵ هجری خورشیدی و با شماره ۲۵۹ در فهرست اثرها ملی کشور‌ایران به تصویب رسیده میباشد.
آوازه اساسی امامزاده داوود، به خیال و خاطر مسیر مشقت بار و کوهستانی آن میباشد. هنگامی تنها با یاری قاطرچی‌ها میشد این شیوه را درنوردید. حتی الان هم که مسیر مسجد طالقانی مشهد ریلکس و آسفالته‌‌ای چهت نیل به امامزاده کشیده گردیده، در انتهای مسیر ماشین‌‌رو، دست‌کم یک ربع می بایست رمز بالایی تندی را پیاده رفت.
بنای امامزاده در نگاه کلی از دو مسجد که هر آدرس مسجد توفیق مشهد دو به حرم امامزاده در نصیب میانی منتهی میگردند، درست شده میباشد. یک حرم هشت ضلعی که دارنده سردابی در بخش زیرین میباشد، درین سازه وجود داراست که در طول صفویه تشکیل شده، البته بنای مهم آرامگاه در طی قاجاریه تاسیس گردیده و پیشرفته میباشد.
در‌حالتی که به در ورودی امامزاده بنگرید، ۸ بیت شعر دقت شما‌را به خویش جلب خواهد کرد. در‌این شعرها، اسم فتحعلی فرمان روا به وضوح نام برده و این نکته را میرساند که‌این آرامگاه در طی این فرمان روا قاجاری ایجاد شده است. ولی از توصیفاتی که در «مجله خاطرات عزیزالسلطان» آمده، می‌قدرت اخذ که‌این سازه در طی قاجاریه، یک رزرو مسجد توفیق مشهد شیروانی به رنگ سبز نیز داشته میباشد که اما اکنون دیگر نیست.
گام به باطن این آرامگاه و فضای معنوی زیبای آن که بگذارید، ضریحی معمولی در مقابل چشمان شما عرض اندام خواهد کرد. این بارگاه که به بارگاه جعفری آوازه داراست، ارتفاع و عرضی به ترتیب موازی با ۲٫۵ متر و ۱٫۳۰ متر داراست. درصورتی که بر روی میله‌های این بارگاه مکان خالی پیدا نکردید، تعجب نکنید؛ چون اشخاص بخش اعظمی در زیارت از این امامزاده به بارگاه آن دخیل می بندند و شاید این شغل تبدیل به یکی آداب زیارت از این زیارتگاه نیز گردیده‌است.
یک روزنه آهنی در کناره شمال شرقی این بقاع مشهود است. این روزنه در واقع به نصیب سرداب گشوده میشود. پیکر مطهر حضرت امامزاده داوود درین سرداب مدفون گردیده‌است.این سازه هم‌در شماره مسجد توفیق مشهد حال حاضر در مالکیت سازمان اوقاف و کارها خیریه میباشد و به‌تیتر یکی جاهای جذاب استان طهران، در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۵ هجری خورشیدی و با شماره ۲۵۹ در فهرست اثرها ملی کشور‌ایران به تصویب رسیده میباشد.
آوازه اساسی امامزاده داوود، به خیال و خاطر مسیر مشقت بار و کوهستانی آن میباشد. هنگامی تنها با یاری قاطرچی‌ها میشد این شیوه را درنوردید. حتی الان هم که مسیر مسجد طالقانی مشهد ریلکس و آسفالته‌‌ای چهت نیل به امامزاده کشیده گردیده، در انتهای مسیر ماشین‌‌رو، دست‌کم یک ربع می بایست رمز بالایی تندی را پیاده رفت.
معماری مسجد معاصر